Sarah is sinds mei 2023 werkzaam bij Boba, met veel plezier. Dit plezier haalt zij uit haar collega’s, de doelgroep en de organisatie. Met andere woorden: de “Boba-jas” zit haar als gegoten. Zo is Sarah ook één van de medewerkers die namens Boba heeft meegedaan tijdens de CPC in Den Haag in maart. Wat maakt dat ze zo goed op haar plek is en hoe is zij überhaupt in aanraking gekomen met Boba? Dit is het verhaal van… Sarah Walter.
Over haar achtergrond vertelt Sarah: “ik ben begonnen als oefentherapeut Cesar. Een soort fysiotherapie, maar dan meer houdingsgericht. Eigenlijk wist ik toen nog niet zo goed wat ik wilde, behalve dat ik wel in de zorg wilde. Na mijn studie ben ik begonnen met het werken als oefentherapeut, maar de muren kwamen al snel op mij af. Dit was het gewoon niet. De tijd daarna heb ik vooral gebruikt om uit te vogelen wat ik wilde. Zo heb ik een tijd in de horeca gewerkt in Amsterdam, ijsjes verkocht op festivals en ben ik af en toe gastdocent geweest op verschillende basisscholen. Op een gegeven moment kreeg ik het besef: nu moet ik écht iets gaan doen. Toen merkte ik dat ik het werken met kinderen erg interessant vond, vooral het begeleiden van hen. In een aantal klassen waren ook kinderen met autisme, toen besloot ik: hier wil ik iets mee en ben ik pedagogiek gaan studeren naast mijn baan.”
Van een tijd niet weten wat zij echt wilde, het werken in de Amsterdamse horeca naar een sterke affiniteit kinderen met autisme. Na een zoektocht van een aantal jaar leek Sarah haar plek gevonden te hebben, maar wat maakte haar zo overtuigd om deze richting op te gaan?
“Ik heb zelf ADHD, dus als kind heb ik ook een hele hoop belemmeringen ervaren. Maar als meisje had je geen ADHD of autisme, dat “bestond” toen nog niet. Op mijn 21ste ben ik erachter gekomen dat ik ADHD heb. Toen heb ik ook best even een rouwperiode meegemaakt, maar nu vind ik dat juist fijn. Dat is voor mij sindsdien ook een grote drijfveer geweest. Ik merk dat er bij veel mensen nog veel niet duidelijk is over autisme. Hierdoor begrijp ik waar mijn cliënten doorheen kunnen gaan en kunnen zij zich makkelijker openstellen naar mij. Sommige cliënten zeggen mij: “het is zó fijn dat jij mij begrijpt”, daar doe ik het voor. Iedereen heeft ook zijn eigen talent en kan zóveel, op wat voor manier dan ook. Ik vind het belangrijk dat dat meer gezien wordt in de maatschappij, of het nu op school, op werk, of ergens anders is.”
Het werken met mensen met autisme heeft Sarah langere tijd gedaan in de gehandicaptenzorg, zowel op woonvormen als ambulant. In die periode merkte zij dat het ambulant werken haar goed paste: het onderweg zijn, tussen de ene en de andere cliënt onderweg even opladen en dan weer door. Je merkt al, na haar zoektocht van een aantal jaar kwamen er steeds meer raakvlakken met de begeleiding die Boba biedt. Echter, Sarah was nog toen niet bekend met Boba. Hoe is dat in haar geval gebeurd?
“Op sociale media heb ik een keer gezien dat mijn buurvrouw als ambulant begeleider werkte bij Boba. Toen had ik nog geen idee van Boba, dus heb ik haar gevraagd wat zij nu precies doet, welke systemen er worden gebruikt en hoe haar dag eruit ziet. Toen was ik overtuigd en dacht ik: “ik ga dit regelen”, waarna ik een brief heb gestuurd en mijn gesprekken heb gehad, ondanks dat ik toen hoogzwanger was. Na mijn eerste jaargesprek kreeg ik al terug: “het was alsof je hier al werkte”. Uiteindelijk was dit het ideale moment, ik voelde me direct als een vis in het water en rolde er heel soepel in. Het was eigenlijk een soort bevestiging van wat ik de tijd hiervoor gezocht heb. En, mijn buurvrouw is nu mijn collega!”
Als autismecoach werk je bij Boba met heel diverse leeftijden, dus niet alleen maar de kinderen die zij eerder altijd zo boeiend vond. Over deze stap vertelt Sarah: “dit vind ik juist leuk, die afwisseling is heel prettig. De ene keer ben ik bij een vrouw van 63, daarna weer een meisje van 14 jaar. Ik sta ook écht iedere dag met plezier op om te werken. Soms zijn er ook echt wel pittige casussen. Maar, als ik juist in zulke situaties van een cliënt hoor dat zij iedere dag dankbaar opstaat, wat voorheen niet lukte… daar doe je het voor!”
Een hoop voldoening en energie uit het werk halen, dat is Sarah goed gelukt. Wel heeft zij dus heel wisselende casussen, met regelmatig ook een vrij complexe. Hoe gaat zij daar op zulke momenten mee om?
“Mijn team vind ik geweldig, ik heb echt een leuk team. Vooral omdat ik er goed mee kan sparren, iedereen daagt elkaar uit. Het is geen ja en amen; iedereen is kritisch en geeft andere inzichten, vooral vanuit nieuwsgierigheid om elkaar beter te maken. Je bouwt echt op elkaar, en als ik ergens mee zit vind ik ze ook, net zoals mijn teamleider Saskia. Ik heb best pittige casussen en heb ook moeten leren om streng te zijn voor mezelf en niet over te werken. Dat is nog steeds wel een doel voor mij, maar dat komt. Is misschien ook wel een beetje mijn zorghart… en mijn ADHD, haha.”
De fijne samenwerking die zij met haar collega’s heeft, heeft uiteindelijk geleid tot onder andere een deelname aan de CPC Loop in Den Haag. Sarah was hier de initiatiefnemer in, waarna er uiteindelijk 7 collega’s aangesloten zijn. Hoe heeft zij haar collega’s zo ver gekregen?
Waar kunnen wij jou mee helpen?
