Sophie werkt al ruim 6 jaar bij Boba. Bij Boba is zij gestart als autismecoach, waarna zij in oktober 2024 de overstap heeft gemaakt tot Teamleider. Wat ging er vooraf aan haar sollicitatie van ruim 6 jaar geleden, waar hoorde zij voor het eerst over Boba en wat heeft haar tot de dag van vandaag zo geboeid bij Boba? Dit is het verhaal van… Sophie Zwijnenburg.
De perfecte student, zou je zeggen, klaar om aan de slag te gaan nadat zij zou afstuderen. Echter, die stap kwam voor haar snel, misschien te snel. “Het idee om na mijn afstuderen meteen te gaan werken leek mij afschuwelijk. Toen heb ik nog een tweede minor gevolgd om wat langer door te kunnen. Toen ik écht klaar was, was ik nog steeds pas 22 jaar. Toen dacht ik: HELP, nu moet ik opeens ouders gaan vertellen hoe ze hun kind moeten opvoeden. Uiteindelijk heb ik besloten om eerst op reis te gaan. Zo ben ik 8 maanden in Israël geweest, in Nes Ammim. Dit is een dorp dat 60-70 jaar geleden is ontstaan om onafhankelijk te zijn en het dialoog tussen Joden en Arabieren mogelijk te maken. Die tijd was fantastisch! Daarna heb ik nog 4 maanden in Amerika als Camp Counselor gewerkt op een kamp voor kinderen met dyslexie. Ook die tijd was wederom in no-time voorbij. Toen ben ik nog een tijdje naar Zuid-Amerika gegaan. Na bij elkaar 2,5 jaar gereisd te hebben, ben ik er echt voor gaan zitten: wat voor werk wil ik nu gaan doen?”
Reislustig als zij was, de tijd om echt aan het werk te gaan was ondertussen toch echt gekomen. Kennismaken met een mogelijke nieuwe werkgever kan op veel verschillende manieren gaan: bijvoorbeeld via sociale media, de website, jobboards, familie of vrienden. Bij Sophie ging dit net even anders…
“Na onderzocht te hebben wat ik wilde, heb ik ook een aantal sollicitatiegesprekken gevoerd. Eén daarvan was op een zonnige dag in Scheveningen. Na afloop van de sollicitatie ging ik nog wat drinken in een strandtentje in Scheveningen. Tijdens mijn koffie daar ving ik een ander gesprek op tussen twee mensen, wat leek op een hulpverleningsgesprek. Later ging één van deze twee personen naar het toilet en ben ik naar de tafel toe gelopen. Daar heb ik de achtergebleven persoon, de hulpverlener, gevraagd wat voor werk zij doet en waar zij voor werkt. Dat bleek Boba te zijn. Toen dacht ik: praten over het leven… dit werk is zo slecht nog niet. Toen ben ik op onderzoek uitgegaan en heb ik uiteindelijk gesolliciteerd, waarna ik gestart ben in januari 2019.”
En zo geschiedde… Van een strandtentje in de zon naar jarenlang bij Boba werken. Vergeten zou je bijna dat de 22-jarige Sophie van een paar jaar daarvoor er nog niet aan moest denken om aan de slag te gaan. Hoe heeft zij, tweeëneenhalf jaar later, haar start ervaren?
“Als pedagoog ben ik natuurlijk erg gericht op kinderen, jongeren en hun opvoeders. Daarnaast was mijn kennis over autisme niet heel noemenswaardig. Dat specialisme is uiteindelijk gekomen door te dóén, te leren van mijn collega’s en goed te luisteren naar mijn cliënten. Onze doelgroep is zó divers, dat maakt het juist heel interessant en nooit saai. De stap naar volwassenenzorg was in het begin ook best even spannend, al ging dat ook snel weg. Bij kinderen was ik gewend om me heel erg te richten op het systeem rond het kind, bij volwassenen is dat natuurlijk anders. Je hebt ook echt even tijd nodig om je eigen stijl te ontwikkelen en gelukkig geeft Boba je daar alle gelegenheid toe.”
Gewoon dóén dus. Zo heeft Sophie zich de afgelopen jaren ontwikkeld van een startend pedagoog, naar een coach die zich heeft weten te specialiseren in autisme en zich moeiteloos aanpast tussen kind en jeugd- en volwassenencasussen. Ondertussen is Sophie ruim een halfjaar geleden als teamleider aan de slag gegaan, een stap die geleidelijk tot stand is gekomen.
“Ik werkte in een team waar wij tijdelijk even geen teamleider hadden. Toen heb ik onder andere de wachtlijsten beheerd en wat andere ‘overhead’ taken uitgevoerd. Later is mij gevraagd om teamleider te worden. Hierover heb ik wel getwijfeld, want ik heb altijd wel behoefte gehad aan uitdagingen en kunnen doorgroeien. Tussentijds heb ik een opleiding systeemtherapeutisch werk gedaan, juist heel inhoudelijk. Daarna ben ik in 2023 moeder geworden, waarna ik het in eerste instantie heerlijk vond om terug te kunnen zakken in wat comfortabel en bekend is. Ik ben misschien ook wel een beetje een trouwe hond, aan mijn cliënten maar ook aan de organisatie waarvoor ik werk. Aan de andere kant voelde ik ook dat ik er niet heel veel uitdaging meer uithaalde. Drie maanden na mijn verlof kwam een vacature voor teamleider online. Toen heb ik ook aan mijn eigen teamleider gevraagd: “zie je mij dit doen? Toen heb ik de stap gewaagd: een sollicitatiebrief geschreven, en dan zie ik wel.”
Je raadt het al: het vertrouwen was er tijdens haar gesprekken en de stap was gemaakt. Boba was haar bekend, maar de stap om een échte teamleider te worden was natuurlijk nieuw. Sophie kijkt terug op een heel goede en vertrouwde start hierin. “In het begin wist ik natuurlijk nog heel weinig. Wel is mij toen gezegd: maak je geen zorgen.”
Uiteindelijk is zij hierin goed opgevangen door haar collega-teamleiders en -clustermanagers. Net zoals bij haar start als autismecoach, heeft het Sophie ook erg geholpen om alles wederom te dóén. “Als ik hulp nodig heb, kom ik wel op te lijn. En dat heeft ook best goed gewerkt. De eerste maanden komt er ook best veel op je af en, eerlijk is eerlijk, toen kwam ik ook regelmatig thuis met gespannen schouders. Nu is het wel een hele fijne, verfrissende stap gebleken. Ik ben denk ik echt een peoplemanager, ben blij dat mijn ervaring als coach ook van pas komt in deze functie. Ik weet hoe het is om coach te zijn en welke uitdagingen daarbij komen kijken. Daarnaast heb ik het idee dat ik in deze rol ook wat meer gewoon Sophie kan zijn, niet alleen maar hulpverlener. Dat is verfrissend. Uiteindelijk coach ik nu ook, alleen dan mijn medewerkers en natuurlijk op een heel andere manier dan ik voorheen cliënten coachte. Maar ik zoek nog steeds de verbinding, de ander echt te zien en te verstaan. Ik probeer faciliterend te zijn aan mijn medewerkers in belang van de kwaliteit van zorg voor de cliënten. Ik ben heel comfortabel met Boba en het is gewoon heel fijn dat ik binnen een vertrouwde omgeving mijn rol heb kunnen pakken.”
Waar kunnen wij jou mee helpen?
